saphtadhikadvishatatam (207) adhhyay: van parv (markanhdeyasamashya parv)
mahabharat: van parv: saphtadhikadvishatatam adhhyay: shlok 1-17 ka hindi anuvad
markandey ji kahate haian- yudhishthir! us pativrata devi ki kahi huee sari batoan par vichar karake kaushik brahman ko b da ashchary hua. vah apane-ap ko dhikhkarata hua aparadhi-sa jan p dane laga. phir apane dharm ki sookshm gati par vichar karake vah man hi man bola- ‘mujhe (us sati ke kathan par) shraddha aur vishhvas karana chahiye; at: maian avashhy mithila jaooanga. kahate haian, vahaan ek punhyathma dharmajn vhyadh nivas karata hai. maian us tapodhan vhyagh se dharm ki bat poochhane ke liye aj hi usake pas jaooanga.' man-hi-man aisa nishhchay karake vah kautoohalavash mithilapuri ki or chal diya. pativrata shtri baguli pakshi vali ghatana shvayan jan gayi thi aur usane dharmanukool shubh vachanoan dvara upadesh diya tha, in karanoan se usaki batoan par kaushik brahman ki b di shraddha ho gayi thi. vah anekanek jangaloan, gaanvoan tatha nagaroan ko par karata hua raja janak ke dvara surakshit, dharm ki maryada se vhyapht tatha yajnasamhbanhdhi uthsavoan se sushobhit sunhdar mithilapuri mean ja pahuancha. bahut-se gopur, attalikaean, mahal aur chaharadivariyaan us nagar ki shobha badha rahi thian. vah ramaniyapuri bahut-se vimanoan se yukht thi tatha bahut-si dukanean us puri ka saunhdary badhati thian. sunhdar dhang se banayi huee b di-b di s dakean shobha pa rahi thian. bahusankhhyak gho de, rath, hathi aur sainikoan se sanyukht mithilapuri hashht-pushht manushhyoan se bhari huee thi. vahaan nithy nana prakar ke uthsav hote rahate the aur anek prakar ki ghatanaean ghatit hoti thian. brahman ne us puri mean pravesh karake sab or ghoom-ghoomakar use achhchhi tarah dekha. vahaan usane logoan se dharm vhyadh ka pata poochha aur brahmanoan ne use usaka shthan bata diya. kaushik ne vahaan jakar dekha ki tapashvi dharmavhyadh kasaee khane mean baithakar sooar, bhaianse adi pashuoan ka maans bech raha hai. vahaan grahakoan ki bhi d lagi huee thi, isaliye kaushik ekanht me jakar kh da ho gaya. brahman ko aya hua janakar vhyadh sahasa shighratapoorvak uth kh da hua aur us shthan par a gaya, jahaan brahman ekanht shthan mean kh da tha. vhyadh bola- bhagavanh! maian apake charanoan mean pranam karata hooan. dvijashreshhth! apaka shvagat hai. maian hi vah vhyadh hooan (jisaki khoj mean apane yahaan tak ane ka kashht kiya hai) apaka bhala ho, ajna dijiye, maian khya seva karooan. us pativrata devi ne jo apase yah kahakar bheja hai ki ‘tum mithilapuri ko jao.’ vah sab maian janata hooan. ap jis uddeshhy se yahaan padhare haian, vah bhi mujhe maloom hai.' vhyadh ki vah bat sunakar brahman ko b da vishmay hua. vah man-hi-man sochane laga- 'yah doosara ashhchary drishtigochar hua hai'. isake bad vhyadh ne kaha- ‘bhagavanh! yah shthan apake thaharane yoghy nahian hai. anagh! yadi apaki ruchi ho to ham donoan hamare ghar par chalean’. markanhdey ji kahate haian- yudhishthir! yah sunakar brahman ko b da harsh hua. usane vhyadh se kaha- ‘bahut achhchha’ aisa hi karo. tab vhyadh brahman ko age karake ghar ki or chala. |
tika tippani aur sandarbh
sanbandhit lekh
varnamala kramanusar lekh khoj