shrimadbhagavadgita yatharoop -shri shrimadh e.si. bhaktivedant svami prabhupad
kurukshetr ke yuddhasthal mean sainyanirikshan
adhyay-1 : shlok-14
tatah shvetairhayairyukte mahati syandane sthitau.
doosari or se shvet gho doan dvara khianche jane vale vishal rath par asin krishn tatha arjun ne apane-apane divy shankh bajaye.
bhishmadev dvara bajaye gaye shankh ki tulana mean krishn tatha arjun ke shankhoan ko divy kaha gaya hai. divy shankhoan ke nad se yah soochit ho raha tha ki doosare paksh ki vijay ki koee asha n thi kyoanki krishn pandavoan ke paksh mean the. jayastu panduputranaan yeshaan pakshe janardanah – jay sada pandu ke putr-jaisoan ki hoti hai kyoanki bhagavanh krishn unake sath haian. aur jahaan jahaan bhagavanh vidyaman haian, vahian vahian lakshmi bhi rahati haian kyoanki ve apane pati ke bina nahian rah sakatian. atah jaisa ki vishnu ya bhagavanh krishn ke shankh dvara utpann divy dhvani se soochit ho raha tha, vijay tatha shri donoan hi arjun ki pratiksha kar rahi thian. isake atirikt, jis rath mean donoan mitr asin the vah arjun ko agni devata dvara pradatt tha aur isase soochit ho raha tha ki tinoan lokoan mean jahaan kahian bhi yah jayega, vahaan vijay nishchit hai. |
tika tippani aur sandarbh
- ↑ tatah – tatpashchath; shvaitaiah – shvet; hayaiah – gho doan se; yukte – yukt; mahati – vishal; syandane – rath mean; sthitau – asin; madhavah – krishn (lakshmipati) ne; pandav – arjun (panduputr) ne; ch – tatha; ev – nishchay hi; divyau – divy; shanakhau – shankh; pradadhmatuah – bajaye.
sanbandhit lekh
varnamala kramanusar lekh khoj