shri shrichaitany-charitavali -prabhudatt brahmachari131. shri roop aur sanatan
nirantar ke sadhu-sang tatha shastr-chintan se in logoan ko apane apar vaibhav se vairagy ho ne laga. inaka man kisi ko atmasamarpan karane ke liye atyant hi vyakul hone laga. ab in ki pravritti dhire-dhire karm ki or ho ne lagi. usi samay in logoan ne mahaprabhu ki prashansa suni. us samay mahaprabhu bhagavannam-sankirtan ek nayi-hi-nayi vastu thi. ab tak logoan ki aisi dharana thi ki jo samaj ke bandhanoan ko parityag kar dene ke karan ek bar samaj se patit ho gaya, vah sada ke liye patit ban gaya. pichhe se us ke uddhar ka koee upay nahian haian. mahaprabhu ne is manyata ka joroan se khandan kiya. ve is bat par jor dene lage- api chetsuduracharo bhajate mamananyabhakh. paravyasanini nari vyagrapi grihakarmasu. arthat 'par-purush se sambandh rakh nevali vyabhicharini stri bahar se ghar ke karyoan mean vyast rahakar bhi bhitar-hi-bhitar us nootan jar-sangamaroopi rasayan ka hi asvadan karati rahati hai.' isi prakar bahar se to tum raj kajoan ko bhale hi karate raho, kintu hriday se sada unhian hriday-raman ke sath kri da-vihar karate raho. prabhu ke aise anupam upadesh ko pakar in logoan ki prabhu-darshan ki lalasa aur bhi adhik badh ne lagi. jab inhoanne suna ki prabhu to sannyas lekar puri chale gaye haian, tab to ye aur bhi adhik vyakul hue. husenashah inhean bahut adhik manata tha aur inake oopar poorn vishvas rakhata tha. un dinoan kee rajyoan se yuddh chhi da hua tha, aisi dasha mean ye puri ja hi nahian sakate. jab vrindavan jane ki ichchha se prabhu svayan hi ram keli mean padhare tab to inake anand ki sima nahian rahi. ye man-hi-man prabhu ki bhaktavatsalata ki prashansa kar ne lage. sab logoan ke samaksh ye log prabhu se spasht to mil hi nahian sakate the isaliye ekant mean prabhu ke darshanoan ki bat sochane lage. |
tika tippani aur sandarbh
- ↑ gita 9.30
sanbandhit lekh
kram sankhya | vishay | prishth sankhya |