1. vyeyan sada paribhavadhnamabhishtadohan
tirthaspadan shiv-virianchi-nutan sharanyamh.
bhrityartihan pranatapal! bhavabdhipotan
vande mahapurush! te charanaraviandamh॥
arthah
he sharanagat-rakshak purushottam! tumhare charan-kamaloan ki maian vandana karata hooan. jo sarvada dhyan karane yogy, avanatinashak aur abhishtadayak haian. jo tirthoan ke sthanaroop, brahma, mahesh adi se stut aur sharan jane yogy haian; bhaktoan ke duahkhoan ko haran karane vale aur bhavasagar par karane ke lie naukaroop haian.
2. nataah sm te nath! padaraviandan
buddhiandriy-pran-mano-vachobhiah.
yath chiantyateatarhridi bhavayuktairh
mumukshubhiah karmamayorupashath..
arthah
he nath! tumhare charan-kamal ko buddhi, iandriy, pran, man aur vani sahit ham log namaskar karate haian. karmaroop sudridh pashoan se chhutakara pane ke ichchhuk bhaktajan bhaktibhav se apane hriday mean jisaka chiantan karate haian.
3. tvan mayaya trigunayaaatmani durvibhavyan
vyaktan srijasyavasi luanpasi tadgunasth:.
naitairh bhavanh ajit! karmabhirajyate vai
yath sve sukheavyavahiteabhiratoanavadyah..
arthah
too maya ke (raj adi) gunoan mean sthit hokar us trigunamayi maya dvara sv-svaroop mean yah achianty, namaroopatmak vyakt jagat utpann karata hai, usaka palan karata hai aur use nasht kar deta hai. phir bhi he ajey parameshvar! sachamuch tujhe in karmoan ka lep nahian lagata. karan too nirmal hai aur akhand atmasukh mean rang gaya hai.
4. shuddhirh nrinaan n tu tathedy! durashayanaan
vidyashrutadhyayanadanatapah kriyabhiah.
sattvatmanaan rrishabh! te yashasi pravriddh
sath-shraddhaya shravan-sanbhritaya yatha syath..
arthah
he sattvik-shreshth, he stavaniy! tere yash ke bar-bar shravan se badhane vali sattvik shraddha se dooshit hriday manavoan ki jaisi shuddhi hogi, vaisi shuddhi vidya vedadhyayan, dan, tap adi karmoan se nahian hogi.