vishay soochi
bhagavat stuti sangrah
doosara adhyay
madhuryalila
dvitiy prakaran
chiraharanalila
brahmanoan dvara ki huee stuti
is bat ko guru hi samajh sakata hai ki bhakt ke aantahkaran ke kis kone mean sookshm maladosh hai, jise ki use chhu davana baki hai. isi karan bhagavanh ne gopakanyaoan ko prerana ki ki hath oopar uthakar mere sammukh ao, sab ashray chho dakar keval mera (bhagavanh ka) hi ashray pak do. tab gopiyaan bhagavanh ki vani se mugdh ho gayian, apane deh ko bhool gayian aur unhoanne donoan bhujaean uthakar bhagavan ki anukampa chahi. bhagavanh to karunamay haian hi, ve gopiyoan ka adar kar bole- ‘ari pavitr gopiyoan! maianne tumhara pooja karane ka abhipray jan liya; maian usaka anumodan karata hooan, vah ab poorn hone yogy hai. jinhoanne apana aantahkaran mujhamean laga diya hai unaka vishay bhog ka sankalp baranbar janm maran ki prapti karane vala nahian hota. jis prakar ki bhune ya ubale hue dhany phir aankur utpann nahian karate. kintu bhakshan ke kary mean to ate hi haian.’[1] |
tika tippani aur sandarbh
- ↑ sankalpo viditah sadhvyo bhavatinaan madarchanamh.
mayanumoditah soasau satyo bhavitumarhati..
n mayyaveshitadhiyaan kamah kamay kalpate.
bharjita kvathita dhana prayo bijay neshyate.. (bha. 10.12.25-26)
sanbandhit lekh
prakaran | path ka nam | prishth sankhya |
varnamala kramanusar lekh khoj