vishay soochi
bhagavat stuti sangrah
doosara adhyay
madhuryalila
ashtam prakaran
parishisht
madhury-bhakti
uddhav ji krit gopi stuti
jab tak uddhav ji gokul mean rahe tab tak unhoanne bhagavan ki lilaoan ka gan karake sakal gokul ko anandit kiya. aur jab ve mathura ko jane lage tab nand prabhriti ne kaha- ‘he uddhav! ap hamare krishn tattv ke upadeshta guru haian, is karan apase prarthana hai ki hamare man ki vrittiyaan nirantar shrikrishn ji ke charan kamal ka ashray karane vali hoan, hamari vani shrikrishn namochchakan karane vali ho. hamara sharir shrikrishn ko namaskaradi karane mean pravritt[1]ho. ham eeshvar ki ichchha se karmavash chahe dev, manushy adi kisi bhi yoniyoan mean bhraman karean vahian hamean shrikrishnaroop eeshvar mean priti ho.’ madhuryabhakti ka vivechan jahaan tak gopiyoan ka sanpark hai sanpoorn hua. kintu abhi is bhakti ka ek b da utkrisht sthal baki hai, usako isi sthan par likh dene se ek prakar se is bhav ki bhakti ke niroopan ki poorti ho jaegi, vah sthal hai kubja prakaran. isaki katha. shrimadbhagavat mean is prakar ati hai ki kubja kans ki ek dasi thi. usaka kary chandan ityadi se nityaprati kans ko alankrit karana tha. is kam mean bhi visheshajn ki avashyakata thi taki vah chandanadi ko yathasthan sharir mean laga de. jahaan bharatavarsh ke sab prakar ke kala-kaushal ka nash ho gaya hai vahaan yah vidya bhi lupt ho gayi hai. |
tika tippani aur sandarbh
- ↑ manaso vrittayo nah syuah krishnapadambujashrayaah.
vachoabhidhayinirnamnaan kayastatprahvanadishu..
karmabhirbhramyamananaan yatr kvapishvarechchhaya.
mangalacharitairdanai ratirnah krishn eeshvare..
(bha. 10.47.66-67)
sanbandhit lekh
prakaran | path ka nam | prishth sankhya |
varnamala kramanusar lekh khoj