vishay soochi
bhagavat stuti sangrah
doosara adhyay
madhuryalila
tritiy prakaran
ras ka ahvanh
nagapatniyoan dvara ki huee stuti
gopiyaan aisa bhashan sunakar kuchh nirash si hueean. tab bhagavan ne kaha ‘tumane vrindavan ki yah shobha dekh li, yah suandar pushpoan se sushobhit ho raha hai, oopar poornachandr chhitak raha hai, niche yamuna ke sparsh se shital hua mand sugandh samir bah raha hai. ab apane patiyoan ke pas jao aur apane bachchoan ko doodh pilao, ve bhookh se ro rahe hoange. he satiyoan! striyoan ka dharm hai ki nishkapat bhav se pati ki seva karean[1]aur pati ke sanbandhiyoan ka adar karean. santan ka palan karean. mera namasmaran, mera athava meri moorti ka darshan, mera dhyan, mera kirtan karane se jaisa prem ka uddipan hota hai, vaisa mere sannidhy se nahian hota. is karan tum lautakar vraj ko chali jao. gopiyaan yah sunakar khinnachitt ho gayian. unake oth sookh gaye. koee gopi mukh ko nicha karake pair ke aangoothe se prithvi kuredane lagi. unake netroan mean jal bhar aya aur ve gadgadh vani se stuti karane lagian. |
tika tippani aur sandarbh
- ↑ duahshilo durbhago vriddho jado rogyadhanoapi va.
patiah stribhirn hatavyo lokepsubhirapataki.. (10.29.25)
sanbandhit lekh
prakaran | path ka nam | prishth sankhya |
varnamala kramanusar lekh khoj