|
rasapanchadhyayi -svami akhandanand sarasvati
gopiyoan mean dasy ka hetu-1
narayan. gopiyaan varnan karati haian ki baba, tumhean kuchh dene ki jaroorat tho de hi hai, ham to dekh-dekhake hi bedam ki gulam ho gayi haian. ap logoan ne gopigit mean padha hoga-
- jayati teadhikan janmana vrajah shrayat iandira shashvadatr hi .
- dayati drishyataan dikshu tavakaah tvayi dhritasavastvaan vichinvate ..
- sharadudashaye sadhujatasath sarasijodar shrimusha drisha .
- suratanath teashulkatasika varadanighnato neh kian vadhah ..
jahaan le-de ke prem hota hai vah to sauda hua, prem kahe ka? gopiyoan ne kaha nahian- baba, yah bat nahian hai, tumane to hamako de-de karake phansaya hai, kya diya?
- vikshyalakavritamukhan tav kundalashrigandasthaladharasudhan hasitavalokamh .
- dattabhayan ch bhujadandayugan viloky vakshah shriyaikaramanan ch bhavam dasyah ..
ham to dekh-dekh ke bina dam ki gulam ho gayian- ‘ashulkadasika. vikshyalakavritamukhan’ pahale to tumhare alakoan se dhake mukh ko dekha. bhakha. bhagavan ne baloan ko isilie banaya hai kyoanki ye asundar ko bhi sundar banate haian. hamane dekha ek shrimati ji thian; unake muanh ka rang itana kala tha ki paudar lagakagavan ne baloan ko isilie banaya hai kyoanki ye asundar ko bhi sundar banate haian. hamane dekha ek shrimati ji thian; unake muanh ka rang itana kala tha ki paudar lagakar bhi sundar nahian lagata tha. usake lie bachapan mean ek doha padha tha; hamare ek mitr the, unake chacha b de kavi the. unhoanne kee kundaliyaan likhi thian. usamean ek kundali ayi thi. pahali bar jab maian usake ghar gaya tha tab- hamari umr koee barah-terah varsh ki rahi hogi. tab un kundaliyoan ko padh ke hansi bahut ati thi par yad sabhi ho gayi thi. unamean ek thi-
- kariya muanh par paudar ki shobha kas sarasay.
- manahuan dhuvani bhit par kalee dinh karay ..
to jab baloan ko donoan taraph lataka lete haian to muanh kitana bhi kala ho- bal se jyada kala to hota nahian- isalie gora dikhane lagata hai.
|
|