vishay soochi
shriprem sudha sagar
dasham skandh
(poorvardh)
athavaan adhyay
sakhiyoan ne kaha- ‘sakhi! aisi kya bat hai, hamean sunati kyoan nahian? hamare to sharir hi do haian, hamara ji to ek hi hai - ham tum donoan ek hi roop haian. bhala, hamase chhipane ki kaun si bat hai?’ tab usake muanh se itana hi nikala - ‘maianne aj anoop rup dekha hai.’ bas, phir vani ruk gayi aur prem ke aansoo bahane lage! sabhi gopiyoan ki yahi dasha thi. braj ghar-ghar pragati yah bat. dadhi makhan chori kari lai hari, gval sakha sang khat .. ratoan ko gopiyaan jag-jagakar pratahkal hone ki bat dekhati. unaka man shrikrishn mean laga rahata. pratahkal jaldi-jaldi dahi mathakar, makhan nikalakar chhike par rakhatian; kahian pran dhan akar laut n jayan, isaliye sab kam chho dakar ve sabase pahale yahi kam karatian aur shyamasundar ki pratiksha mean vyakul hoti huee man-hi-man sochatian - ‘ha! aj pran priyatam kyoan nahian aye? itani der kyoan ho gayi? kya aj is dasi ka ghar pavitr n kareange? kya aj mere samarpan kiye hue is tuchchh makhan ka bhog lagakar svayan sukhi hokar mujhe sukh n deange? kahian yashoda maiya ne to unhean nahian rok liya ? unake ghar to nau lakh gauean haian. makhan ki kya kami hai. mere ghar to ve kripa karake hi ate haian!’ inhian vicharoan mean aansoo bahati huee gopi kshan-kshan mean dau dakar daravaze par jati, laj chho dakar raste ki or dekhati, sakhiyoan se poochhati. ek-ek nimesh usake liye yug ke saman ho jata! aisi bhagyavati gopiyoan ki manahkamana bhagavan unake ghar padhar kar poorn karate. |
tika tippani aur sandarbh
sanbandhit lekh
-
varnamala kramanusar lekh khoj