यथार्थ गीता -अड़गड़ानन्द पृ. 69

yatharth gita -svami a dag danand

dvitiy adhyay

svadharmamapi chavekshy n vikampitumarhasi.
dhamryaddhi yuddhachchhreyoanyatkshatriyasy n vidyate..31..

arjun! svadharm dekhakar bhi too bhay karane yogy nahian hai; kyoanki dharmasanyukt yuddh se badhakar ank koee paramakalyanakari marg kshatriy ke liye nahian hai. abhi tak to ‘atma shashvat hai’, ‘atma sanatan hai’, ‘vahi ekamatr dharm hai’ kaha gaya hai. ab yah svadharm kaisa? dharm to ekamatr atma hi hai. vah to achal sthir hai to dharmacharan kya? vastutah is atmapath mean pravritt hone ki kshamata har vyakti ki alag-alag hoti hai. svabhav se utpann is kshamata ko svadharm kaha gaya hai.

isi ek sanatan ammik path par chalanevale sadhakoan ko mahapurush ne svabhav ki kshamata ke anusar char shreniyoan mean baanta-shoodr, vaishy, kshatriy aur brahman. sadhana ki prarambhik avastha mean pratyek sadhak shoodr arthath alpajn hota hai. ghantoan bhajan mean baithane par vah das minat bhi apane paksh mean nahian pata. vah prakriti ke mayajal ka kat nahian pata. is avastha mean mahapurush ki seva se usake svabhav mean sadgun ate haian. vah vaishy shreni ka sadhak ban jata hai.

tika-tippani aur sandarbh

sambandhit lekh

varnamala kramanusar lekh khoj

   a    a    i    ee    u    oo    e    ai    o    au    aan    k    kh    g    gh    n    ch    chh    j    jh    n    t    th    d    dh    n    t    th    d    dh    n    p    ph    b    bh    m    y    r    l    v    sh    sh    s    h    ksh    tr    jn    rri    rri    aau    shr    aah