श्रीकृष्ण का प्रथम गोचारण महोत्सव 6

shrikrishn ka pratham gocharan mahotsav


astu, yah hua brihadvan mean virajit rahate hue vrajarajakumar ki ullasamiy godohan kri da ka ek sankshipt chitr aur ab is samay to ve vrindavanavihari haian. unaki ayu ka pravah bhi age ki or badhakar kaumar ki sima ko par kar chuka hai, ve paugandavayas se avasthit haian. tadanaroop hi medha evan bal ka vikas ho chuka hai. vakshahsthal pahale ki apeksha vistirn ho chuka hai. netrasarojoan mean evan mahamarakatashyam sharir ke samast avayavoan mean paugandochit chihn spasht parilakshit hone lage haian. svabhav ka sookshm parivartan bhi svayan vrajamaharajni yashoda maiya se chhipa n rah saka. us din ki bat hai, abhinandapatni akar maiya se bolian-

krishnamatarady sadyah pratarev kutr va bhavajjatah prayatah.[1]

‘krishnajanani! aj atyant pratahkal hi apake lal kahaan chale gaye?’ isaka uttar maiya ne hans-hansakar kah diya-

hant! tadetadh vartamanasamayaparyantan tasyodvartan-snanaparidhanamayani karmani maya nirmiyante sm. samprati madapi lajjamasajjanh svakasavayah sevakapriyah prithagev kritatattatkriyah s ma samayati. agaty ch pratyahan maan pitaran yathayathamitaran ch gurujanan purugauravan namaskaren puraskaroti. kianch tadavadhi yada sandhyayaan maya dhyayamanagamanah sahavatsah samagachchhati tada tadupari vari varatrayan bhramayitva pibanti jivanti bhavami sm. samprati tu sashapathamedhananayatravata tatpratishedhata ten mam hastau vihastau kriyete. evamev rauhineyashcheti.[1]

‘aji! kya kahooan, ab tak to usake ubatan, snan, vastraparidhan adi karyoan ko maian svayan apane hathoan kiya karati thi; par idhar vah mujhase bhi lajane laga hai aur is karan apani ayu ke sevakoan se bahut-hi hil-mil gaya hai tatha alag-hi in nityakarmoan ka samadhan kar lene ke anantar nishchit samay par mere pas ata hai. akar pratidin hi mujhe, apane baba ko tatha yathayogy any gurujanoan ko atishay gambhiratapoorvak pranam karake sammanit karata hai. itana hi nahian, aur suno; pahale to yah bat thi- sandhya hone lagati, maian usake van se lautane ki pratiksha mean rahati aur jab govatsoan ke sath vah a jata, tab us par tin bar jal auanchhakar pi leti tatha mujhamean navajivan ka sanchar ho jata. kiantu ab to vah mujhe shapath de dalata hai, uttarottar aneek upay rachakar aisa karane se rok deta hai; usake dvara mere donoan hath is kriya ke liye aksham kar diye jate hai. aur maian vah sanjivan jal pi nahian pati! tatha thik yahi dasha rohininandan balaram ki bhi ho gayi hai.’


prishth par jaean

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15

tika tippani aur sandarbh

  1. 1.0 1.1 shrigopalachampoo:

sanbandhit lekh

varnamala kramanusar lekh khoj

   a    a    i    ee    u    oo    e    ai    o    au    aan    k    kh    g    gh    n    ch    chh    j    jh    n    t    th    d    dh    n    t    th    d    dh    n    p    ph    b    bh    m    y    r    l    v    sh    sh    s    h    ksh    tr    jn    rri    rri    aau    shr    aah