भगवद्गीता -राधाकृष्णन पृ. 49

bhagavadgita -d aau. sarvepalli radhakrishnan

Prev.png
11.bhaktimarg

is tathy par zor diya gaya hai ki jabaki any bhakt log any lakshyoan tak pahuanchate haian, keval vah, jo bhagavanh ka bhakt hota hai, param anand ko prapt karata hai.[1] jahaan tak pooja bhakti ke sath ki jati hai, vah hriday ko pavitr karati hai aur man ko uchchatar chetana ke lie taiyar karati hai. har koee bhagavanh ki moorti apani ichchhaoan ke anuroop dhal leta hai. marate hue vyakti ke lie paramatma shashvat jivan hai; jo log andhakar mean bhatak rahe hai usake lie vah prakash hai.[2] jis prakar kshitij sada hamari aankhoan ke barabar ooanchaee par hi rahata hai, chahe ham kitana hi ooancha kyoan n padhate chale jaean, usi prakar paramatma ka svabhav bhi hamari apani chetana ke star se ooancha nahian ho sakata. nimnatar sthitiyoan mean ham dhan aur jivan ke lie prarthana karate haian, aur bhagavanh ko bhautik avashyakataoan ko poorn karane vala mana jata hai.
bad mean chalakar chintan mean ham apane-ap ko satyaprayojanoan ke sath, jo bhagavanh ke prayojan haian, ekatm karate haian. uchchatam sthitiyoan mean paramatma ek antim santushti ban jata hai, vah apar jo manav-atma ko poorn kar deta hai aur bhar deta hai. madhusoodan ne bhakti ki paribhasha karate hue ise ek aisi manasik dasha bataya hai, jisamean man premavesh se prerit hokar bhagavanh ka roop dharan kar leta hai.[3] jab paramatma ke prati bhavanatmak anurag atyadhik anandamay ho uthata hai, tab bhakt-prem apane-ap ko paramatma mean bhula deta hai.[4] prahalad, jisamean hamean paramatma mean poorn linata ki adhyatmik dasha dikhaee p dati hai, param purush ke sath apani ekata ko abhivyakt karata hai. is prakar ka atmavismritikarak paramolla samay anubhav advaitavadi adhividya ka samarthak nahian mana ja sakata.
aparokshanubhav mean ya us antim dasha mean, jisamean vyakti parabrahm mean lin hua rahata hai, vah prithakh vyakti ke roop mean shesh nahian rahata. bhakti jnan ki or le jati hai. ramanuj ki drishti mean yah smriti-santan hai. prapatti bhi jnan ka hi ek roop hai. jab bhakti prabal hoti hai, tab atma mean nivas karane vala bhagavanh apani karuna ke karan bhakt jo jnan ka prakash pradan karata hai. bhakt apane-ap ko bhagavanh ke sath ghanishth roop se sanyukt anubhav karata hai. bhagavanh ka anubhav ek aisi satta ke roop mean hota hai, jisamean sab pratipaksh lupt ho jate haian. vah apane andar bhagavanh ko aur bhagavanh mean apane-ap ko dekhata hai. prahalad ka kathan hai ki manushy ka sabase b da uddeshy bhagavanh ki param bhakti aur usaki vidyamanata ko sab jagah anubhav karana hai.[5]

Next.png

tika tippani aur sandarbh

  1. 7, 21. madhv tika karate hue likhata haiah “anto brahmadibhaktanaan madbhaktanamanantata.”
  2. tulana kijieah

    roojasu nathah paraman hi bheshajan, tamah pradipa vishameshu sankramah. bhayeshu raksha vyasaneshu bandhavo, bhavatyagadhe vishayambhasi plavah॥

  3. dravibhavapoorvika hi manaso bhagavadakarata savikalpaka vrittiroopa bhaktiah.
  4. .“vrishni log...krishn ke dhyan mean lin ho ge aur apani prithakh satta ko poornataya bhula baithe.”—bhaktiratnavali, 16
  5. ekantabhaktirgovinde yatsarvatr tadikshanamh. bhagavat 7, 7, 35

sanbandhit lekh

varnamala kramanusar lekh khoj

   a    a    i    ee    u    oo    e    ai    o    au    aan    k    kh    g    gh    n    ch    chh    j    jh    n    t    th    d    dh    n    t    th    d    dh    n    p    ph    b    bh    m    y    r    l    v    sh    sh    s    h    ksh    tr    jn    rri    rri    aau    shr    aah