भगवद्गीता -राजगोपालाचार्य पृ. 58

bhagavadgita -chakravarti rajagopalachary

sabake lie asha

(adhyay 4-shlok 11. adhyay 7-shlok 20-20. adhyay 9-shlok 23, 26, 27, 29-32)

karm ke siddhant se hamean bhayabhit nahian hona chahie. niyam anullanghaniy hai, parantu eeshvar prem aur niyam donoan hai. apane papoan ke bahut bade़ aur bahut adhik hone ke karan kisi ko hatash hone ki avashyakata nahian. prarthana aur prayashchit se atma shuddh ho jati hai. hindoo smritiyoan aur shastroan mean kuchh bhi kaha gaya ho, gita ke anusar to eeshvar ki kripa prapt karane mean stri-purush ka bhed athava jati-bhed bhi a de nahian ata.

ye yatha maan prapadyante taanstathaiv bhajamyahamh .
mam vartmanuvartante manushya: parth sarvash: ॥11॥[1]

manushy jis prakar mera ashray lete haian, usi prakar maian unhean phal deta hooan, kyoanki manushy upasana ka koee bhi marg grahan karean, ve mujhe prapt hote haian.

yah vichar karane par ki ab se kitane pahale is saty ko samajh kar manushy ke margadarshan ke liye itane joradar shabdoan mean prastut kar diya gaya tha, hindoo dharm ke acharyoan ki adhyatmik mahanata ko samajh sakate haian aur usaki sarahana kar sakate haian.

kamaistaistairhatajnana: prapadyanteanyadevata: .
tan tan niyamamasthay prakritya niyata: svaya ॥20॥[2]

anek kamanaoan se jinaka jnan hara gaya hai, ve apani prakriti ke anusar bhinn-bhinn bahy vidhiyoan ka ashray lekar doosare devataoan ki sharan mean jate haian.

tika tippani aur sandarbh

  1. doha nan0 4-11
  2. doha nan0 7-20

sanbandhit lekh

varnamala kramanusar lekh khoj

   a    a    i    ee    u    oo    e    ai    o    au    aan    k    kh    g    gh    n    ch    chh    j    jh    n    t    th    d    dh    n    t    th    d    dh    n    p    ph    b    bh    m    y    r    l    v    sh    sh    s    h    ksh    tr    jn    rri    rri    aau    shr    aah