श्रीमद्भगवद्गीता -श्रील् प्रभुपाद पृ. 95

shrimadbhagavadgita yatharoop -shri shrimadh e.si. bhaktivedant svami prabhupad

chitr:Prev.png

gita ka sar
adhyay-2 : shlok-46

 yavanarth udapane sarvatah samplutodake.
tavansarveshu vedeshu brahmanasy vijanatah..[1]

bhavarth

ek chhote se koop ka sara kary ek vishal jalashay se turant poora ho jata hai. isi prakar vedoan ke antarik tatpary janane vale ko unake sare prayojan siddh ho jate haian.

tatpary

vedoan ke karmakand vibhag mean varnit anushthanoan evan yajnoan ka dhyey atm-sakshatkar ke kramik vikas ko protsahit karana hai. aur atm-sakshatkar ka dhyey bhagavadgita ke pandrahavean adhyay mean[2] is prakar spasht kiya gaya hai– ved adhyayan ka dhyey jagath ke adi karan bhagavanh krishn ko janana hai. atah atm-sakshatkar ka arth hai– krishn ko tatha usake sath apane shashvat sambandh ko samajhana. krishn ke sath jivoan ke sambandh ka bhi ullekh bhagavadgita ke pandrahavean adhyay mean[3] hi hua hai.

chitr:Next.png

tika tippani aur sandarbh

  1. yavanh – jitana sara; arthah – prayojan hota hai; ud-pane – jalakoop mean; sarvatah – sabhi prakar se; samlupt-udake – vishal jalashay mean; tavanh – usi tarah; sarveshu – samast; vedeshu – vedoan mean; brahmanasy – parabrahm ko janane vale ka; vijanatah – poorn jnani ka.
  2. 15.15
  3. 15.7

sanbandhit lekh

varnamala kramanusar lekh khoj

   a    a    i    ee    u    oo    e    ai    o    au    aan    k    kh    g    gh    n    ch    chh    j    jh    n    t    th    d    dh    n    t    th    d    dh    n    p    ph    b    bh    m    y    r    l    v    sh    sh    s    h    ksh    tr    jn    rri    rri    aau    shr    aah