श्रीमद्भगवद्गीता -श्रील् प्रभुपाद पृ. 59

shrimadbhagavadgita yatharoop -shri shrimadh e.si. bhaktivedant svami prabhupad

chitr:Prev.png

gita ka sar
adhyay-2 : shlok-19

y enan vetti hantaran yashchainan manyate hatamh.
ubhau tau n vijanito nayan hanti n hanyate॥[1]

bhavarth

jo is jivatma ko marane vala samajhata hai tatha jo ise mara hua samajhata hai, ve donoan hi ajnani haian, kyoanki atma n to marata hai aur n mara jata hai.

tatpary

jab dehadhari jiv ko kisi ghatak hathiyar se aghat pahuanchaya jata hai, to yah samajh lena chahie ki sharir ke bhitar jivatma mara nahian. atma itana sookshm hai ki ise kisi tarah ke bhautik hathiyar se mar pana asambhav hai, jaisa ki agale shlokoan se spasht ho jayega. n hi jivatma apane adhyatmik svaroop ke karan vadhy hai. jise mara jata hai ya jise mara hua samajha jata hai vah keval sharir hota hai. kintu isaka tatpary sharir ke vadh ko protsahit karana nahian hai. vaidik adesh hai– ma hiansyath sarva bhootani– kisi bhi jiv ki hiansa n karo. n hi ‘jivatma avadhy hai’ ka arth yah hai ki pashu-hiansa ko protsahan diya jay. kisi bhi jiv ke sharir ki anadhikar hatya karana niandy hai aur rajy tatha bhagavadvidhan ke dvara dandaniy hai. kintu arjun ko to dharm ke niyamanusar marane ke lie niyukt kiya ja raha tha, kisi pagalapanavash nahian.

chitr:Next.png

tika tippani aur sandarbh

  1. yah – jo; enamh – isako; vetti – janata hai; hantaramh – marane vala; yah – jo; ch – bhi; enamh – ise; manyate – manata hai; hatamh – mara hua; ubhau – donoan; tau – ve; n – kabhi nahian; vijanitah – janate hai; n – kabhi nahian; ayamh – yah; hanti – marata hai; n – nahian; hanyate – mara jata hai.

sanbandhit lekh

varnamala kramanusar lekh khoj

   a    a    i    ee    u    oo    e    ai    o    au    aan    k    kh    g    gh    n    ch    chh    j    jh    n    t    th    d    dh    n    t    th    d    dh    n    p    ph    b    bh    m    y    r    l    v    sh    sh    s    h    ksh    tr    jn    rri    rri    aau    shr    aah