यथार्थ गीता -अड़गड़ानन्द पृ. 163

yatharth gita -svami a dag danand

tritiy adhyay


mayi sarvani karmani sannayasyadhyatmachetasa.
nirashjnirnirmamo bhootva yudhyasv vigatajvarah..30..

isaliye arjun! too ‘adhyatmachetasa’-antaratm mean chitt ka nirodh karake, dhyanasth hokar, sampoorn karmoan ko mujhamean arpan karake asharahit, mamatarahit aur santaparahit hokar yuddh kar. jab chitt dhyan mean sthit hai, leshamatr bhi kahian asha nahian, karm mean mamatv nahian hai, asaphalata ka santap nahian hai to vah purush kaun-sa yuddh karega? jab sab or se chitt simatakar hriday-desh mean niruddh hota ja raha hai to vah l dega kisaliye, kisase aur vahaan hai kaun? vastav mean jab ap dhyan mean pravesh kareange tabhi yuddh ka sahi svaroop kh da hota hai, to kam-krodh, rag-dvesh, asha-trishna ityadi vikaroan ka samooh vijatiy pravrittiyaan jo ‘kuru’ kahalati haian, sansar mean pravritti deti hi rahati haian. badha ke roop mean bhayankar akraman karati haian. bas, inaka par pana hi yuddh hai. inako mitate hue antaratma mean simatate jana, dhyanasth hote jana hi yatharth yuddh hai. isi par punah bal dete haian-



tika-tippani aur sandarbh

sambandhit lekh

varnamala kramanusar lekh khoj

   a    a    i    ee    u    oo    e    ai    o    au    aan    k    kh    g    gh    n    ch    chh    j    jh    n    t    th    d    dh    n    t    th    d    dh    n    p    ph    b    bh    m    y    r    l    v    sh    sh    s    h    ksh    tr    jn    rri    rri    aau    shr    aah